Ερείπια Αμαθούντα

Στη νότια Κύπρο βρίσκεται μια από τις παλαιότερες πόλεις του νησιού: η Αμαθούντα. Τα ερείπια αυτής της πόλης είναι από τα πιο διάσημα για τη λατρεία τους στην Αφροδίτη και την Πάφο. Βρίσκονται απέναντι από τον Άγιο Τύχωνα, δυτικά της Λάρνακας. Σύμφωνα με το μύθο, η ίδρυση της πόλης πραγματοποιήθηκε από τον Κύπριο βασιλιά Cíniras, ο οποίος της έδωσε το όνομα της μητέρας του.

Όλη η ιστορία της Αμαθούντας έχει μια λεπτομερή κατανόηση της ελληνικής μυθολογίας. Η κατασκευή του πραγματοποιήθηκε σε βράχους, γεγονός που επέτρεψε στην πόλη να έχει ένα φυσικό λιμάνι. Στο υψηλότερο μέρος, οι Έλληνες έχτισαν ένα ναό που επισκέπτονται προσκυνητές αφιερωμένοι στην Αφροδίτη. Τον 8ο αιώνα π.Χ., η πόλη είχε ανάκτορο, και στην υψηλότερη περιοχή των βράχων, οι Έλληνες είχαν χτίσει ένα ναό στον οποίο παρακολούθησαν οι πιστοί της Αφροδίτης.

Διάφορες ανασκαφές έχουν διαπιστώσει ότι διοργανώθηκαν πανηγύρια και αθλητικοί αγώνες στο Ναό της Αφροδίτης. Ακόμη και μια πολύ ιδιαίτερη και αιματηρή μάχη, η οποία αποτελούνταν από κυνηγετικές αρκούδες. Στα ερείπια που χρονολογούνται από το 600 π.Χ., το όνομα της πόλης ταυτίζεται ανάμεσα στα ερείπια. Εκείνη την εποχή, ο λαός της Αμαθούντας είχε μια εξαιρετική σχέση με τους Φοίνικες.

Φο Για αυτό το λόγο, ο κόσμος τότε τα βρήκε σε έναν αιματηρό πόλεμο με τους Πέρσες. Η πολιτική και στρατηγική σημασία της πόλης συνεχίστηκε και ο θρησκευτικός χαρακτήρας μέσα από τους ναούς της συνεχίστηκε κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο. Μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ., η πόλη ήταν έδρα χριστιανικής επισκοπής. Εν τω μεταξύ, συνέχισε να αναπτύσσεται και να εδραιώνεται ως φάρος πολιτισμού και οικονομίας στην περιοχή.

Στα τέλη του 6ου αιώνα, συμβαίνει ένα πολύ ιδιαίτερο γεγονός. Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεημών γεννήθηκε στην Αμαθούντα. Το εν λόγω πρόσωπο αργότερα ήταν προστάτης των ιππέων του Τάγματος της Μάλτας. Όπως και αυτός, άλλοι επιφανείς χαρακτήρες της εποχής γεννήθηκαν σε αυτή την πόλη.

Η πόλη συνέχισε να προχωράει, αλλά με τα χρόνια έχασε την αρχική της λάμψη. Όταν ο Ριχάρδος Α΄ της Αγγλίας κέρδισε την Κύπρο το 1191, ότι απέμεινε από την πόλη λεηλατήθηκε και πολλές από τις πέτρες και τα μπλοκ μεταφέρθηκαν στη Λεμεσό. Μέχρι τον 19ο αιώνα, η πόλη είχε εξαφανιστεί. Πολλά από τα οικοδομικά τετράγωνά της είχαν χρησιμοποιηθεί ακόμη και για την κατασκευή της διώρυγας του Σουέζ.

Η πόλη συνέχισε να αποσυναρμολογείται και διάφορα μπλοκ μεταφέρθηκαν σε μουσεία στην ηπειρωτική Ευρώπη. Σήμερα, τα ερείπια συντηρούνται με τον ανάλογο ζήλο και την επιστημονική αυστηρότητα που χαρακτηρίζει έναν τόπο με αυτά τα χαρακτηριστικά, αποτελώντας ζωντανή μαρτυρία ενός παρελθόντος γεμάτου ιστορίες και θρύλους. Από το 1980 και μετά και μαζί με τις αρχαιολογικές ανασκαφές, η ιστορία του έχει βρεθεί και ανακαλυφθεί εκ νέου: ανασκάφηκαν η ακρόπολη, ο ναός της Αφροδίτης, τα τείχη της πόλης, η αγορά, το παλιό λιμάνι και η βασιλική. Αυτό που δεν μπόρεσε μέχρι στιγμής να εντοπιστεί είναι τα ιερά του Άδωνη και της Αφροδίτης.

Μεγάλο μέρος των αντικειμένων που βρέθηκαν κατά τις διάφορες ανασκαφές βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Λεμεσού και στο Μουσείο της Κύπρου στη Λευκωσία